تحلیل رابطۀ جو اخلاقی سازمان، هویت سازمانی و سکوت سازمانی

زمینه: حضور منفعلانه کارکنان و عدم گرایش آنها به دخالت در امور سازمان از پدیده های مورد توجه و شایع در سازمان‌هاست. نگرش‌ها و ادراکات نیروی انسانی یک سازمان و برداشت آنها از ویژگی‌های درون سازمان بر عملکرد آنها و مشارکت یا سکوت آنها در امور سازمانی تأثیر می‌گذارد. بنابراین این پژوهش با توجه به مفاهیم دخیل در شکل‌گیری نگرش افراد نسبت به سازمان درصدد یافتن رابطه بین جوهای اخلاقی سه‌گانه موجود در سازمان، هویت سازمانی، و سکوت سازمانی بوده است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان دانشگاه ارومیه بود که 220 نفر از آنها به شیوۀ نمونه‌گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه بوده و الگوی مفهومی پیشنهادی با استفاده از آزمون تحلیل مسیر مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد جو اخلاقی خودخواهانه با مؤلفه احساس همبستگی و حمایت از سازمان رابطه‌ای منفی دارد و جو اخلاقی دلسوزانه با هر سه مولفه هویت سازمانی رابطه مستقیم و معنی‌داری دارد و جو نظام‌مند با هیچ یک از مؤلفه‌های هویت سازمانی رابطه معنی‌دار نداشت. نتایج همچنین حاکی از آن بود که تنها جو اخلاقی خود­خواهانه ارتباط معنی­داری با سکوت سازمانی دارد. در خصوص رابطه هویت سازمانی با سکوت نیز هر سه مؤلفه‌ احساس همبستگی، حمایت از سازمان، و ادراک مشخصه‌های مشترک، رابطه معنی‌داری با سکوت سازمانی داشتند. البته در این میان ارتباط دو مؤلفه احساس همبستگی، و حمایت از سازمان معکوس بود اما رابطه ادراک مشخصه‌های مشترک با سکوت سازمانی مستقیم بود. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت جو اخلاقی دلسوزانه کمترین ارتباط را با سکوت سازمانی دارد و جو خودخواهانه بیشترین پیش‌بینی کننده انواع سکوت است.